Murat Menteş’in 100 yaşındaki Ruhi Mücerret’e kelimeleri ile can verdiği ve bu sayede biz okurları keyifli bir serüvene sürüklediği eseri. Avni Vav, Masum Cici, Civan Kazanova ve diğerleri okumaktan sıkılmayacağınız ve okurken de eğlenebileceğiniz bir roman.
Ayrıca eklemek isterim ki; Kitabın 290 ve 291. Sayfalarında bir kentin mimarisi üzerinde yazılmış son yıllarda okuduğum en iyi tespitler bulunmakta ve bir kentin nasıl inşa edileceğini açıkça yazmaktadır. Bunu her Belediye Başkanına okutmak gerekir.
Kitaptan kendimize aldığımız notlarımız;
“Benden sonra doğmuş insanların benden önce ölmelerine alışamıyorum.”
“Senden bekleneni, sana emredileni ya da seni kurtaracak olanı değil; kalbinin derinliklerinde tasdikleneni yap. İyiliği içselleştir.”
“Gerzekler, öğütleri özümseyemez. İzahın izahına ihtiyaç duyarlar.”
“İyi bir insan olursan, psikolojik savaşları asla kaybetmezsin.”
“Evlilik dediğin, kadına dırdır etme yetkisi, erkeğe de somurtma imtiyazı veren kutsal bağdır.”
“Aşk, gençlerin oynadığı fakat ihtiyarların bildiği bir oyundur.”
“Cami, terminal gibidir. Cemaatin, çoğunluğu teşkil eden yaşlı üyeleri, öbür dünyaya gitmek üzere burada her gün 4-5 defa toplanır. Fakat camide daima rötar vardır. Ecel, beklendiği yere bile davetsiz misafir sıfatıyla gelir.”
“Borç Şeytanın bizzat icat edip insana benimsettiği bir kötülüktür.”
“Facebook, ilişkilerimizdeki tsunamilerin etkisini yatıştıran bir Kızılay çadırı.”
“İhtiyarlar, gençlere ölümü hatırlatır. Gençler de ihtiyarlara.”
“Sinsiler zorbaları yüceltir, üçkağıtçılar hırsızlara cömert davranır, yalancılar sapıklar için duygusal şarkılar söyler. Buna karşılık çulsuzlar garibanları dolandırır, dindarlar inançlıları lanetler, mazbutlar iffetlileri iğfal eder. Kötülük, kendini ilkesel ve pratik iyilikle ikame eder. İyilik ise sınayıcı ve bedel ödetici bir örüntü içinde kendi ideallerini yakarak yol alır. Şeytan, kutsal kitaplardan alıntı yapmayı sever. Meleklerse daima görmezden gelinir.
“İnsan Allah’ın yeryüzündeki halifesi, yani kalfasıdır. Allah’ın kalfası değilsen, şeytanın çırağı olursun.”
“Kimin cennete, kimin cehenneme gideceğine ilişkin karar kalplerde verilir. Seni ahret sevincine ya da hüznüne iletecek olan, başkalarının senin hakkındaki hissiyatı, sezgisi veya duasıdır.”
“Acımasızlık, suçtan ziyade cezada ortaya çıkar. Yobazlar, cennete, kapısını tekmeyle kırarak girebileceklerini sanırlar! Bu dünyada, her şey ama her şey tabii ki aşk da geçicidir.”
“Bazen kötüler, nadiren de iyiler kazanır. Çoğunlukla herkes kaybeder.”
“Delirsen bile gerçeklerden kaçamıyorsun. Mahvolmakla, sorumluluklardan kurtulamıyorsun. Suç İşleyerek yasaları değiştiremiyorsun.”
“Bir insan acıdan delirdiğinde, diğerleri onun acısını değil, deliliğini görürler.”
“Kapitalizmin bu değer illüzyonunu mutlaklaştırdığı bir dünyada insanlar korkuya boğuluyorlar. Özgürlük, barış, aşk gibi kavramlar ticari markalarca gasp edildi. Sanat, bilgi, inanç tecimselleşti. Finansal işlemlerin hızı ve hacmi, toplum hayatının başlıca pozitif göstergeleri haline geldi. Giderek hayat, hayatın reklamına dönüştü. Savaş da, barış da iktisadi olgular artık.”
“Aşk, paradoksal olarak romantik bir eşitsizlikle ilerliyordu. İki kişinin birbirini aynı yoğunlukla sevmesi imkansız. Dolayısıyla aşkta acılar ve sevinçler hakkaniyetli paylaşılmaz. Aşk adil değildir. Demokratiklik ve özgürlükçülüğün kıyısından bile geçmiyordu. Dahası istikrar ve kalıcılıktan da nasipsizdi. Sana en şiddetli tokadı patlatacak olan eli okşamaktan ibaretti.”
“Yalan insanı aptallaştırır, hakikat ise delirtir.”
“İnkar, kendini kandırmanın en rağbet gören türüdür. Ardından avutma gelir.”
“Mezar taşlarındaki ölüm tarihleri, ölülerin bizi kaç yıldır beklediğini gösterir.”
“Eşi bulunmaz biri ‘içimizden biri’ değildir.”
“Tembellik, duyguları harekete geçirir.”
“Budalalar, seni çoktan terk ettiğin hatalarınla suçlar. Zekiler ise tutarsızlıkla.”
“Bencillik, aptalların kendilerine zarar verme yöntemlerinin en yaygınıdır.”
