Eiffel Tower’dayız../ Part 2

Bugün Fransa‘nın simgesi, Paris‘in ünlü Eiffel Kulesi’ne çıkmaya karar veriyoruz. Otelimizden Place de Clichy durağına yürüyoruz. Buradan 2 nolu hat ile Ch. de Gaulle Etoile durağında iniyor  oradan da 6 nolu metroya geçerek Bir Hakeim durağında inerek Eiffel kulesine doğru yürüyoruz. Buraya yakın bir yerde inip hava güzelse dolaşarak ta Eiffel‘e ulaşabilirsiniz.Bunun için metro haritası edinmeniz yeterli, Paris Metro Haritası‘na tıklayarak indirip çıktısını alabilirsiniz.

Eiffel Kulesi’ne  otobüs ile 42, 69, 72, 82 veya 87 numaralı hatlar veya metro ile Bir Hakeim – RER: C: Champ de Mars durağından ulaşabiliyorsunuz.

Saat 11:00 gibi sıraya giriyoruz yaklaşık 30 dakika bekledikten sonra biletimizi alıyoruz. Bilet 14.40 Euro tutuyor bu asansör ile 2. ve 3. katları da kapsıyor. Biletin her katta bir parçasını keserek size veriyorlar, biletinizi atmayın en üst kata çıkmak için de sizden isteyecekler. Kuleye asansör ile çıkmayı tercih ediyoruz. Bileti aldıktan sonrada uzun bir süre bekliyoruz.  Çok uzun kuyruklar olabiliyor kuleye çıkmak için gruplar halinde alıyorlar. Biz gittiğimizde öğrenci grupları vardı ki kargaşayı tahmin bile edemezsiniz. Bu öğrencileri farklı bir kapıdan alıyorlar grup olarak gittiyseniz. Biz kuyrukta ufak bir zenci çocuk ile şakalaşarak zaman geçiriyoruz. Bu konuda eşim çok başarılı çocuklarla inanılmaz hızlı bir şekilde kaynaşabiliyor. Bir erkekten beklenmeyecek kadar iyi bu konuda 🙂

Eiffel için kuyrukta beklerken size birazda Eiffel kulesinin tarihinden bahsetmek istiyorum. Adını onu  inşa eden mühendis Alexandre Gustave Eiffel‘den alan kule  1887 ile 1889 yılları arasında Gustave Eiffel‘in firması tarafından Fransız Devrimi‘nin 100. yılı için yapılıyor. 3.000 işçi 26 ay boyunca çalışarak 18.038 demir parçasını 25 milyon perçinle bir araya getirerek 300 m yüksekliğinde  inşa ettikleri bu yapı 5 ay içinde milyonlarca kişi tarafından ziyaret edilerek kendi rekorunu kırıyor. Hiç ölüm vakası yaşanmamış olması bazı şeylerin kaderimizde olmadığını anlatmaya yetiyor sanırım. 20 yıl sonra sökülmek üzere tasarlanan bu yapı ilk başlarda Paris’in en yüksek yapısı olduğundan üzerine iletişim için antenlerin kurulmasıyla uzak yerlerle iletişimi sağladığından  sökülmekten kendini kurtarıyor. Bundan sonra da 7 yılda bir de boyanarak bakımı yapılıyor. Kulede daha sonraları meydana gelen intihar olayları nedeniyle 3. kat demir kafeslerle çevrelenmiş diğer katlara da demir parmaklıklar eklenerek bu durumun önüne geçilmeye çalışılmış. Yaklaşık 400 kişi ise bu parmaklıklardan önce intihar ederek yaşamına son vermiş.

Sıra bize geldiğinde görevli bir sonraki grupta alacağını söylüyor yaklaşık 15 dakikalık aralıklarla yukarı çıkartılıyoruz. Asansöre biniyoruz eski ve ilginç asansörü ile yavaş yavaş yukarı çıkıyoruz. İlginç olma kısmını da sanırım alttaki fotoğrafta görülüyor. Bir mekanist kuklası asansörlerin üzerine montelenmiş oldukça eğlendirici bir görüntü sunuyor biz yukarı doğru çıkarken. Aynı zamanda da Paris manzarası ayaklarımızın altına serilmeye başlıyor. Bu çok güzel bir duygu yıllarca fotoğraflara bakıp başkalarından dinlediğin ve kendince hayalini kurduğun bir yere gittiğinde o hayalin içinde artık kendini görebilmek ve gerçekle hayal arasında tuhaf bir mutluluk yaşamak. Hayatın bana verdiği en güzel hediye bu, hiç tanımadığım şehirlerde bana göre yeni ama aslında eski şeyleri keşfetmek. Gezilerin bana en ilham verici ve en ruhumu tatmin edici yanı bu oluyor benim için.

İkinci kata çıkıyoruz burada lokantada var içeriden yemek için bir şeyler alıyoruz. 2 sandviç, 1 patates kızartması ve kola için 12 euro ödüyoruz. Burası fotoğraf çekmek için daha uygun bir yer en üst kat gibi tel örgülerle çevrili değil. Fotoğraf çekecekseniz buradan sınırlama olmadan çekebilirsiniz. Bu arada meşhur bir hikaye var; İngiliz şair William Morris Eiffel’in karşıtı söylemlerde bulunan ve Paris’in silüetini bozduğundan bahsedip duran biridir ama her öğle yemeğini de Eiffel’in ikinci katındaki restoranda yemektedir. Bir garson kendisine efendim burası hakkında sürekli söylemlerde bulunup sevmediğinizden bahsediyorsunuz ama her gün buradasınız der. O da “Paris‘te Eiffel’i görmediğim tek manzaralı yer burası da o yüzden” der. Şimdilerde ise milyonlarca ziyaretçi Paris’in simgesi olan bu yapıyı görmek için bizim gibi kilometrelerce uzaktan buraya geliyor.

İkinci katta fotoğraf çekip yemek yiyerek dinlendikten sonra 3. kata çıkmak için asansörlere yöneliyoruz. 3. kata çıkarken yükseklik başınızı döndürmeye başlıyor, yükseklik veya kapalı alan fobiniz varsa bu asansörde çok zorlanabilirsiniz, belki de hiç çıkmassanız daha iyi. Ben yükseklik korkum olmasına rağmen az etkilensem de eşim hiç korkusu olmamasına rağmen daha çok etkilendi. Asansörden indikten sonra kulenin sallandığını farkettiğimde deprem oluyor zannedip paniklemiştim kısa bir süre. Bu durumun rüzgarlı havalarda çok daha fazla olacağını dikkate alarak rüzgar varken kuleye çıkmamanızı öneririm. Asansörden çıktığınızda kapalı bir bölgeye denk geliyorsunuz burada Eiffel ile ilgili resimler var ve her ülkenin başkentlerinin Eiffele olan uzaklığını gösteren bir çizelge var. Ankara 2607 km imiş 🙂

Zirvede hava daha da soğuk Haziran ayında gitmemize rağmen epey üşüyoruz ince bir ceket Paris’in havası için yeterli olmuyor maalesef. İçeride kapalı alanda biraz dolaştıktan sonra içeriden merdivenlerin bir üst kata daha çıktığını görüyoruz merdivenlerden yukarı tırmandığımızda ise terasa çıkmış oluyoruz. Burada kaç metre yükselikte olduğunuzu gösteren bir çizelge yapmışlar boy tablosu gibi genellikle yanına gidip fotoğraf çektirmek moda, bütün klişeleri yaptığımıza emin olduktan sonra terasın keyfini çıkarmaya devam ediyoruz. Bazı bölümleri tel örgülü bazıları ise açık olan bu bölümün etrafını gezerek bolca Panoramik Paris fotoğrafı çekiyoruz.

Panoramik Eiffel manzarası

3. kata çıkmak aşırı rüzgarlı havalarda yasaklanabiliyor, gittiğinizde kapalı olma ihtimaline karşı hava durumunu kontrol etmeyi unutmayın. Yaz aylarında Haziran-Ağustos arası 09:00 dan 24:00 e kadar yılın diğer zamanlarında ise 09:30 ile 23:30 arası açık olan Eiffel Kulesi’ni yılın her mevsimi izlemek ayrı bir keyif olsa gerek.

 Yeniden aşağı iniyoruz, birazda bahçesinde dolaşıp farklı açılardan da fotoğraf çekiyorum. Bahçede bir çok heykel ve havuz var, havuzun kenarında oturup etrafı seyrediyorum, bugün Eiffel Tower’ı son kez bu kadar yakından göreceğim için doya doya zaman geçiriyoruz.

Love me 🙂 Seni kim sevmez ki Paris 🙂 Eifel’in yanından yavaş yavaş uzaklaşıyoruz bugün gidip görmemiz gereken bir çok yer var. Dün gece ışık gösterisini beklediğimiz ve kuleye çıkmadığımız için yaptığım planların gerisinde kalıyorum. Bazı yerleri listeden çıkartmak benim için zor olsa da Paris’i en iyi şekilde gezip fotoğraf çekmek istiyorum. Sömestr tatiline girdiğimiz bugün herkese güzel tatiller dilerim. Paris’e yolu düşecek olanlara ise Paris’e bizden selamlar 🙂 İyi tatiller…